10 Ağustos 2008 Pazar

13 temmuz 2008..

"karnımda kocaman kasılmalar var" cümlesinin milyon kere tekrarıyla geçen uzun bir pazar..acaba geliyor mu , evet evet gelsin bakışmaları müstakbel babayla..

yok yahu, zaten belki de karnımda sadece yastık var düşüncesi bende..sonra mutfağımın kapıları camları pis, daha gelmez..ama ya gelirse..o zaman kalk ve kapı cam sil..doktorunu arama pazar pazar..seni bir hastan arasa ne hissedersin..hiç de kötü hissetmem..hastanın pazarı pazartesisi yoktur..ama gene de cam kapı pis..hem sadece mutfaktakiler pis..o zaman sil..sildim..

artık 14 temmuz..00.00 da yatağa gidiş..aynı kasılmalar..huzursuzum ama artık heryer temiz..o zaman neden huzursuzum? uyu..uyu..uyu..olmuyor...uyuyamıyorum..o zaman karpuz ye!!!evet, huzuru bulmanın en güzel yolu sıcak bir Adana geceyarısında, klimadan da etkili Adana karpuzları..yedim..huzursuzum hala..

02:45..sıçradım..banyoya..gülmeye başladım..sanırım heyecandan azıcık da titremeye..gelmeye karar verdi oğlum, artık anladım..15 günü var hala benimle kalabileceği..ama gelmeye karar verdiyse yapılacak birşey yok..tıbbi terimlere ne hacet, beklenen an, suyum geldi!!! ama sancım yok???bu işte bir tuhaflık yok mu???

pazar pazar doktor aranmasa da pazartesi sabaha karşı (02:55) doktor aranır..hastaneye gidilir..NST (non stress test) bağlanılır, sancı olmasa da doktorun talimatıyla yatış yapılır..

lap top, cep telefonu, ben çarşafımı getirdim onu serelim, sabaha karşı izlenilen kainat güzellik yarışması, çikolata alındı mı ki, nazar boncuğu nerde, odanın manzarası güzelmiş geyikleri, acıkınca aile bireylerine en çok da anneme sözlü taciz..hemşireler sezaryenden emin, doktor gelene kadar yemek yok!!!!bir tek ben tutturuk vaziyette söyleniyorum..ben normal doğuracağım!!!

ve kahramanımız geldi..o güzel yüzüyle ve de mis gibi gülümsemesiyle Doç. Dr. Sefa Kelekçi muhteşem eşliğiyle birkez daha bizimle..anlatıyor anlatıyor anlatıyor..ama benim ilk cümlemi aklımda tutmam lazım: ben açım!!! ve ben mutsuzum aç olduğum için, o zaman bebeğim de mutsuzdur değil mi..sıvı gıda..mercimek çorbası, içine ekmek doğranmış..ve de meyva suyu..normal doğum beklediğimiz için izin verdi..

oğlumla ilgili ise şöyle...14.00 e kadar normal doğum eyleminin başlamasını bekleyeceğiz..gerekli rahim açıklığı 10 cm, benim ise sadece 1 cm..

sonra..sancım yok..doğum başlamıyor maalesef..doktorumdan yürümek için izin istiyorum..hayır..suyu kalmadığı için enfeksiyon riski var rüzgar ın içerde..peki..

hemşire geldi..suni sancı serumu takılacak..turgut demotive..istemiyor..kuzeni çok acı çekmiş ve turgut u uyarmış, hiç çekmesin bu acıyı..sezaryen isteyin demiş..ben asla diyorum, o Sefa Bey' i bekleyelim diyor..Ben normal doğum istiyorum diye nerdeyse bağırıyorum Sefa Bey i görünce..tamam diyor..hem herkesin acı eşiği farklıdır..suni sancı başlıyor..evet basbayağı sancı ama rahatım..doz artana kadar..acı çekiyorum, çok acı çekiyorum..ama hala kararlıyım..sonra...18:15 de muayene..sadece 2cm açılma..

turgut lütfen diyor, lütfen sezaryen iste..artık dayanamıyorum..ağrı şoku kapıda...tamam diyorum..sezaryen istiyorum..bir anda hasta asansörünün beyaz ışıkları, yeşilli doktorlar,ben titriyorum, susmayan ve beni çok olumlayan anestezi uzmanı..eşim nerde diyorum..yasak deyince onlar , kimdi hatırlamıyorum, o zaman doğurmam diyorum!!!! şakaymış..kötüydü ama..önce beni hazırlayacaklarmış..kamera ve turgut içerde..

epidural sezaryen istiyorum..oğlumu ilk ben görmeliyim ve odaya hemen gitmeliyim..14 temmuz, 18:43, Rüzgar SUMAN kocaman bir çığlıkla yerini alıyor aramızda..3200gr ..50 cm..kaşları çatık..ağlıyor..görüyorum oğlumu..o çok küçük..ya da herşey çok büyük..ağlıyorum ben de..iyi mi diyorum..apgar puanını soruyorum..ben ne zaman gideceğim diyorum..Sefa Bey konuşuyor, ben konuşuyorum..şeker adam anestezi uzmanı metanetimden dolayı tebrik ediyor beni?!? emin misiniz diyorum..turgut elimi tutuyor, yüzümü okşuyor..şükrediyorum onun eli hep üstümde diye, o benim "eşim" diye,artık aileyiz diye.. herşeye kafa tutuyorum..oğlum diyorum o kadar..

ben gelene kadar battaniyeyi emdiğini müjdeliyor anneanne..sonra rüzgar ı kucağıma veriyor..oğlum hazır..emiyor emiyor emiyor..

ben anneyim...turgut baba, kudret anneanne, toros dede, şahan dayı, sülüş hala, zeynel amca, gülsüm hala...sıfatlar çoğaldı...ben çoğaldım..rüzgar esti üstüme...

3 yorum:

AycA dedi ki...

bir solukta okudum..:)
ne güzelsiniz..
Sevgiler..

Unknown dedi ki...

çok güzel:) anneler babalar dedeler v.s. hep mutlu olursunuz umarım:)

SERAP dedi ki...

Çok güzel...Üstünüze esen "Rüzgar" hiç eksilmesin.Ve gerçekten bu isim çok hoşuma gitti.Mutluluğunuz daim olsun.