Yapraklar.

Bu aktiviteyi oyun grubumuzda da gerçekleştirdik..




Sokaktan dökülen yaprakları topladım. Hava çok yağmurlu olmasaydı bu aktiviteye birlikte yaprak toplayarak başlamak şahane olurdu. Yapraklar kuru değildi zaten ve önce iyice yıkandılar, sokaktan toplantıkları için..Mikrodalga fırında kurutuldular..

Yaprak sepetini masasının üstüne koydum ve ilgilendiği anda "Bak yaprak" dedim. Bunu sıkça tekrarladım.





Sonra ben ufalayarak Rüzgar' a model oldum ve sustum. O kendiliğinden dahil oldu, bu kısım çok önemli,kendi kararlarıyla başladıkları her aktiviteye daha uzun süre konsantre oluyorlar. En fazla "sen de yapmak ister misin?" diyorum. İlgilenmesse, kaldırıyorum..Böylece kendi seçimlerini yaşıyor..

Ve yaprakları ufalamaya başladı. Çıkan ses çok hoşuna gitti ve "tıt, tıt" diye taklit ettik sesi..





Benim daha önceden, evet o anda değil, müdahele ederdi,onu engelleyip "hayır, ben yapacağım" demem sinir bozucu olurdu, o yüzden daha önceden çizdiğim yaprağı aldık, yardım etmek istediğinde dahil olmasını sağlayarak zemine uhuyu sürdük. Bu arada sürekli konuştum. "Bak, ben buraya da bir yaprak çizdim" dedim sıkça tekrarlayarak.





Sınırları sürekli "yaprağın içine" diyerek gösterdim. Böylece sınırlı boyama ön hazırlığı da olur bu aktivite, ki daha çok var o aşamaya, ve de "iç, dış" kavramları için de bir adım..




Ve sonlandı, saate bakmadım ama ortalama yarım saat, dikkat süresinin daha uzun olmasını beklemiyorum bu aylarda..Bitmeden ilgisini kaybetseydi de bunu erken fark eder, yardım ederek sonu hızlandırırdım . Çünkü başladığı herşeyi bitirmesi gerektiği mesajını şimdiden vermek gerekir..

Bitince çok sevindik beraber, öpüştük hatta?!? Rüzgar ortalığı temizledi, ben gururlandım, gözlerim de doldu..

Külotlu çorap çok yakışıyor değil mi :)