21 Kasım 2009 Cumartesi

Yapraklar.

Bu aktiviteyi oyun grubumuzda da gerçekleştirdik..




Sokaktan dökülen yaprakları topladım. Hava çok yağmurlu olmasaydı bu aktiviteye birlikte yaprak toplayarak başlamak şahane olurdu. Yapraklar kuru değildi zaten ve önce iyice yıkandılar, sokaktan toplantıkları için..Mikrodalga fırında kurutuldular..

Yaprak sepetini masasının üstüne koydum ve ilgilendiği anda "Bak yaprak" dedim. Bunu sıkça tekrarladım.





Sonra ben ufalayarak Rüzgar' a model oldum ve sustum. O kendiliğinden dahil oldu, bu kısım çok önemli,kendi kararlarıyla başladıkları her aktiviteye daha uzun süre konsantre oluyorlar. En fazla "sen de yapmak ister misin?" diyorum. İlgilenmesse, kaldırıyorum..Böylece kendi seçimlerini yaşıyor..

Ve yaprakları ufalamaya başladı. Çıkan ses çok hoşuna gitti ve "tıt, tıt" diye taklit ettik sesi..





Benim daha önceden, evet o anda değil, müdahele ederdi,onu engelleyip "hayır, ben yapacağım" demem sinir bozucu olurdu, o yüzden daha önceden çizdiğim yaprağı aldık, yardım etmek istediğinde dahil olmasını sağlayarak zemine uhuyu sürdük. Bu arada sürekli konuştum. "Bak, ben buraya da bir yaprak çizdim" dedim sıkça tekrarlayarak.





Sınırları sürekli "yaprağın içine" diyerek gösterdim. Böylece sınırlı boyama ön hazırlığı da olur bu aktivite, ki daha çok var o aşamaya, ve de "iç, dış" kavramları için de bir adım..




Ve sonlandı, saate bakmadım ama ortalama yarım saat, dikkat süresinin daha uzun olmasını beklemiyorum bu aylarda..Bitmeden ilgisini kaybetseydi de bunu erken fark eder, yardım ederek sonu hızlandırırdım . Çünkü başladığı herşeyi bitirmesi gerektiği mesajını şimdiden vermek gerekir..

Bitince çok sevindik beraber, öpüştük hatta?!? Rüzgar ortalığı temizledi, ben gururlandım, gözlerim de doldu..

Külotlu çorap çok yakışıyor değil mi :)


9 yorum:

ElfAna dedi ki...

Yorum olarak ben de onu yazacaktim Iraz1 Minik bir balete benzemis:)

Iraz dedi ki...

:)
Ba-yı-lı-yo-rum!!!

Adsız dedi ki...

harika bir aktivite!
suopersiniz.

Berna dedi ki...

Koyu renkle yazdıkların gerçekten çok önemli. Senin blogun çok samimi ve faydalı :) İlgiyle takip ediyorum.
Bu arada yeni blog sahibi bir anne olarak, kitap konusunda seni mimledim, gerçi yeni gördüm başka bir mim konusu yazmışsın daha yeni.
Bu arada montessori grubundan Berna ben :)))Bloguma da beklerim. Sevgiler...

füsfüs dedi ki...

çok önemli noktalara parmak basmışsın, benim için de çok yararlı oldu
önce bizim başlayıp onların kendi kendilerine dahil olmaları önemli gerçekten, unutuyorum bazen ben bunu ama artık unutmam

Sermin dedi ki...

sınırlı bir alana yapıştırabilmesi çok güzel. ama en güzeli arkadan ortalığı süpürmesi. ömür boyu bu alışkanlığı sürer inşallah. keza erkekler büyüdüklerinde bunu pek üstlerine alınmıyorlar da :P

Iraz dedi ki...

Berna,
Mimi havada yakaladım, bayıla bayıla yazacağım en kısa zamanda :)

Iraz dedi ki...

Füsfüs,
Bazen ben de öyle çok şey unutuyorum ki..Ama en önemlisi iyi vakit geçirmeleri sanırım..
Bunu da unutturmuyorlar zaten değil mi :)

Iraz dedi ki...

Sermin,
Sanırım & umarım sürer büyüyünce de..Benden öte babasının unutturacağını sanmam (!)