Adana' da ki yalnızlığımızın büyürken Rüzgar' ın da yalnızlığı haline gelmesi beni çok düşündürüyordu,açıkçası korkutuyordu da..
Yaklaşık 11 aylık idi onun için ilk oyun grubunu kurduğumda..Ama Adana yazın boşalan bir şehir olduğundan bir baktık ki dağılmış grubumuz..
Sonra yazın Rüzgar büyüdü, benim Montessori aşkım da ona paralel büyüdü ama bu arada Waldorf la da flört etmeye başlamıştım çoktan, derken alternatif eğitim sevdam başıma vurdu ve ilhamım oldu..
Başladık yakın zamanda..
Şimdi benim 10 tane daha çocuğum var, Rüzgar' ın 10 yeni arkadaşı..İlk partimizi bile yaptık, adına da "Hoşgeldin 2010, Oyunlar mı Getirdin" dedik..
Uzun lafın kısası:
7 yorum:
Ben de oralar da oturmak istiyorum yahuu :(
Ne güzel ne eğlenceli hem senin için hem de Rüzgar için..
Ne mutlu size süper olmuşşş...
Pek guzel pek guzel; fevkalade :) Ari viz viz lardan anne olani sahane isler basariyor; bebek ari da keyfini cikartiyor.
Teşekkürler!!!
Harika!
gerçekten profesyonelce keşke buralardada olsa:))
ıraz bizde istanbulda yanlızız.ne garip dağil mi??
Elif teşekkürler,
En yakın Adana ziyaretinizde misafir ederiz sizi oyun odamıza!!
Esay,
Hiç garip değil..Artık çok iyi biliyorum ki yalnızlık şehirle değil insanla ilgili bir durum..
Şehre aşık olunur mu olunur, o başka!!!
Kar da yağmış, miss gibidir şimdi aşkım İstanbul..
Yorum Gönder