Öyle yani.

Hayal kurmayı unutmadığım için mutluyum..Ucu kaçık hayaller kuruyorum bu ara, utanmasam pembe panjurlu..Hani Rüzgar bu kadar küçük olmasa roman yazayım ben bile derim, öyle çok anlatacak şeyim var sanki, söylenecek şarkılar, ve de meşk..

Rüzgar büyürken hallerinden bahsetmeli ve de bolca..

Sarılınca oğluma, kocaman geliyor bana, garip ruh halleri sardı beni, pijamasını çıkartmıyorum mesela bir süre, öyle gezsin izleyeyim istiyorum, poposundaki beze bile hayran hayran bakıyorum..Öyle anlıyor ki hayranlığımı, gelip yüzünü yüzüme sürüyor, mis..Çıt çıkarmadan izliyorum oğlumu, ben aşık, itiraf edeyim mi, oğlum birine aşık olunca kıskanacağım biliyorum..

Şarkı istiyor benden uyurken, anne tatiii diyor..Başlıyorum söylemeye, anne tati diyor "O" şarkı değilse, denedim, defalarca, "O" nu söyleyene kadar "tati, tatii" diye tekrarlıyor, onu söyleyince kapatıyor gözlerini.."O" mu..Mazi kalbimde bir yaradır, bahtım saçlarımdan karadır...İlginç değil mi..

Öyle papağan ki, hiç susmuyor, cümle değil, kelimeler, herşeyi ama herşeyi tekrar ediyor, isimlendiriyor, sorduğum herşeye cevap veriyor..Kızıyor ben anlamazsam ne dediğini, ağlamaklı oluyor, "ağlamadan anlat, anlamıyorum" deyince susup yeniden anlatmaya başlıyor, ne zor işi..Ve ne güzel beni söylediğimi yapmaya gayret edecek kadar sayması..

Herkesi seviyor ama en çok aydedeyi..Öyle seviniyor ki onu görünce, olmadı kitaptaki muz, şekil kovasının yarım ay şeklindeki parçası, çeyrek elma, aydede yaratıveriyor kendine, sonra da "Aydede beebaaa" diye bağırıyor, aydede merhaba yani..

Bunları hatırlamak istiyorum bu zamanlara ait, olur mu, olur..

Ha bir de ben bir hayal kuruyorum bu ara, ve kurduğum hayale güveniyorum..Nasıl yani, öyle yani..