bu bir ilk, sobelendim..

Çok yeni bir blog yazarıyım ben ve an itibariyle feci heyecanlı :))

Hamarat Anne sobelemiş beni, sobe konusu ise çantanızda neler var..ben de çok hızlı fotoğrafladım..yapmam gereken bu sanırım? ilk defa sobelendim, çok da emin değilim, yapmam gereken bu mudur? evet evet budur :



bir adet cüzdan, çok severek aldım ama yurdumun her köşesinde minik adamların istilası var..bu da Çin' de yapılmış, kenarlardan dikişler attı hafif hafif..

1 adet parlatıcı, gün içinde çok da parlatmıyorum kendimi ama ya parlatırsam diye 1 senedir tüm çantalarıma transfer ediyorum, bir de çilek kokuyor ve de yapış yapış..onu sürünce mümkünse yeme ve içme..evet ben sevmiyormuşum bu parlatıcımı..

1 adet kırmızı oje, ve de nasıl bir farkındalık dalgası sardı bir anda her yanımı, ben Rüzgar doğduğundan beri kırmızı oje sürmüyorum!!!oysaki çantamda taşıyacak kadar büyük bir aşk vardı ojemle aramızda!!!birazdan kavuşacağız o zaman, oğlum babasının dizinde uyumaya devam ederse tabiki..aslında ayrılığımızın sebebi bu sanırım, ya kurumadan Rüzgar uyanırsa..

1 adet kitap, ki bunu paylaşmıştım daha önce..

1 paket ıslak mendil, olmazsa olmaz, eksik kalırım..ıslak mendilin sağında 1 ruj..rimel ve allık sabah, öğlen ruj tazelenir, sonra da zaten evde olunur..

zeminde makaleler, tezim için oku oku bitmez bir makale arşivim var..bu koca çantada bu yüzden var sanırım..bir de akşamüzeri yürüyüşlerinde Rüzgar'ın bezi, yedek giysileri ve ıvır zıvırı için..

arkada durup bezgin bezgin bize bakan tablodaki "ms" ise tabiki çantamdan çıkmadı ama fırsat bu fırsat diye onu da çektim..kendisi bu bankın üstünde geleni karşılar evimizin girişinde, gidenlerle ise hiç ilgilenmez..ortaokul yıllarında, anadolu liselerinin en başarılı olduğu yıllarda ben de bir AKBAL öğrencisi iken, resim dersleri tek nefes alabileceğimiz ders olmasına rağmen bir korku filmi izler gibi geçer iken, resim öğretmenimiz X Bey iken..bu çalışmanın teknik adı nedir bilmiyorum ama benim anılarımda şöyle kayıtlıdır..evin kütüphanesinden rastgele bir Ana Britannica alınır ve rastgele bir sayfa açılır.. bir portre çalışma bulunur, diklemesine ortadan ikiye kesilir, X öğretmenimizin "emir"leri ile yüzün diğer yarısı orjinal yarısına bakarak çizilir..sonra bu çalışma herkes tarafından çok başarılı bulunur, Iraz çöp adam bile çizemez çünkü..ve yıllarca özenle saklanır. gün gelir "kocam" an Turgut çok beğenir ve de bulunan uyduruk bir çerçevenin içine alınır, asılacak yer bulunamaz, çünkü bir korku objesi de olabilir bu sanat eseri!!!evin girişindeki bankta alır yerini..ve biz bir aile büyüğümüz kadar hürmet ederiz kendisine..

işte böyle.. teşekkür ederim hamarat anne..yaşayan bir yermiş blogum..ne güzel..