ses bir ki..

1)Sedef aradı beni, öyle bıkkın bir gün, bıkkınım demeye mecalim yok..

Dedi ki; "harika bir workshop a gittim ben", anlattı azıcık, ben de gideyim dedim, gitmek için adım atmadım ama arkadaşımın "bana iyi geldi" demesi bana da iyi geldi..O-ov, nasıl yani? Bilmem, a-ha moment diye birşey var, a- ha oldu..SEDEF HADİ YAZZZ BU DENEYİMİ, LÜTFEN!!!

2)Sedef beni aradığında Beyaz Fırın' da açma yiyip çay içiyordum, Rüzgar da ordaki birşeye tırmanıyordu, canım parka gidip oynamak istiyor dedim, evet hala istiyor..Bir de Beyaz Fırın' ı seviyorum, Rüzgar da karşıdaki İyi Cüceler' i..

3)Muhteşem Yüzyıl var ya, hani hepimiz merak ediyoruz, aman da hiç olmamış, RTÜK tadında değil de itirazım, hayalimdeki padişah bu değil, mesela o zaman "bi huzur vermedin ama bilmemkim" gibi bir cümle kuruyor muydu kadınlar, tamam hani Türkçe anlaşılır olsun dizide ama gerçekçi de olsun olur mu? Bunu neden yazdım, izleme Irazcım olur mu..Kitap oku ya da DUR, evet evet öylece dur..Oradaki şehzade çocukluğunu yaşayamamış,şehzadeye üzülüyorum yahu, sanane değil mi? Ve bir de o çocuğa bu rolü nasıl yaptırmışlar? Her sahnede "emrediyorum" diyor, sonra o kostümleri çıkarıp ayıcıklı donunu giydiğinde normalleşmesi nasıl sağlanıyor merak ediyorum, nokta.

4)Rüzgar:"-hımmmm, bu çok enteresan/ ben bundan hiç hoşlanmıyorum/ anne ben seni çot seviyom biliyosun mu/ yapmak zorundayım gerçekten/ sen yapamazsın daha çok büyüksün anne ve benzeri cümleler kurdukça içim gidiyor, çocuk oldu diyorum, çocuk!!!

5)Ve uyumaya gidiyorum..